به نقل از «همشهری آنلاین»

درباره روزی که رد پای دایناسور در ایران کشف شد | روزی روزگاری دایناسورها در این شهر ایران زندگی می کردند

تاریخ انتشار: ۲ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۱۶۶۳۸

به گزارش همشهری آنلاین،ردپایی که حسابی کاظم برخورداری و خانواده‌اش را متعجب کرده چون آنها از ۳۰ سال پیش سروصورتشان را داخل آب همین حوض صفا می‌دادند اما از این قضیه بی‌خبر بودند!کرمانی‌ها روستای دشتخاک زرند را به سیب زمینی‌های خوب و درشتش می‌شناختند؛ البته تا همین دو هفته پیش!اما حالا چند روز است که آوازه ردپای دایناسورها درحوض خانه یکی از اهالی روستای دشتخاک تا کرمان هم کشیده شده ؛ ردپایی که حسابی کاظم برخورداری و خانواده‌اش را متعجب کرده چون آنها از ۳۰ سال پیش سروصورتشان را داخل آب همین حوض صفا می‌دادند اما از این قضیه بی‌خبر بودند!

کاظم برخورداری و اعضای خانواده‌اش هیچ وقت فکرش را هم نمی‌کردند که در دیواره حوضی که از ۳۰ سال پیش در حیاط خانه آنها جاخوش کرده، نقشی بی‌نظیر از عبور دایناسورها وجود داشته باشد؛ آن هم نه یک عبور تک نفره دایناسوری؛ بلکه یک عبور خانوادگی؛ یعنی دایناسور مادر به همراه بچه‌هایش!آنها بارها به نقش و نگار روی سنگ نگاه کرده بودند؛ حتی یکی از بچه‌های آقای برخورداری از دیدن این ردپاها در حوض خانه‌شان، تعجب کرده بود اما از آنجایی که فکر می‌کرد این ردپاها متعلق به چند مرغ عظیم الجثه(!) است، بی خیال پیگیری ماجرا شده بود تا امروز که خبر دایناسور شدن این مرغ‌های خیالی را شنیده !

تخته سنگ قدیمی

«این سنگ از کجا آمد؟» این سوال مشترک همه آنهایی است که این روزها آقاکاظم را در کوچه و خیابان‌های روستا می‌بینند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آقا کاظم هم یک جواب برای همه این سوال‌ها دارد: «۳۰ سال پیش در روزهایی که من هنوز کارگر معدن زغال سنگ بودم شرایطی برای ساختن خانه برایم به وجود آمد؛ برای همین تصمیم گرفتم برای تکمیل حوض خانه، تخته سنگ بزرگی را که در دو کیلومتری خانه افتاده بود به خانه انتقال بدهم و از آن به‌عنوان دیواره حوض استفاده کنم».

درهر حال خانواده برخورداری، ۳۰سال تمام هر روز کنار حوض آب خانه‌شان نشستند، دست و صورت شستند و ماهی‌های قرمز کف حوض را غذا دادند اما هیچ‌وقت نقش و نگاری که روی تخته‌سنگ بود نظرشان را جلب نکرد! آنها فکرش را هم نمی‌کردند که این نقش و نگار پای خبرنگارها را به خانه آنها باز کند. ۳۰سال از عمرحوض خانه آقای برخورداری گذشت، تا اینکه ظهر یکی از روزهای مرداد ماه گذر یکی از اقوام کنجکاو به منزل آنها افتاد.

گرمای هوا هم او را به سمت حوض خانه هدایت کرد تا آبی به دست و صورتش بزند!اما سر حوض رفتن همان و خیره شدن به جا پاهای روی تخته سنگ همان! این جای پاهای غیرعادی که حس کنجکاوی این مرد را حسابی تحریک کرده بودند باعث شدند تا پای مهندس قربانی - یکی از اعضای شورای ده که خیلی اتفاقی فارغ‌التحصیل زمین‌شناسی هم بود- به خانه برخورداری‌ها باز شود و به این ترتیب یک اتفاق بزرگ و کم‌نظیر در روستای دشتخاک زرند گزارش شد؛ «پیدا شدن رد پای خانوادگی حداقل چهار دایناسور که ۲۰۰ میلیون سال پیش زندگی می‌کردند!». 

گرالیتورها در روستای دشتخاک

کشف این تخته‌سنگ سروصداهای زیادی در منطقه به پا کرد. خیلی‌ها برای دیدن حوض قدیمی پشت در خانه برخورداری صف کشیدند؛ از مردم عادی ده دشتخاک گرفته تا مسؤولان زمین‌شناسی. 

سرپرست مدیریت زمین‌شناسی و اکتشافات معدنی جنوب خاوری ایران که این سنگ را از نزدیک دیده، درباره آن می‌گوید: «تخته‌سنگ کشف شده از نوع ماسه سنگ‌های ریزدانه و متعلق به ردیف رسوبی ژوراسیک زیرین است که حدود ۱۵ ردپای کوچک و بزرگ دایناسور در آن وجود دارد».اتفاقا ایده خانوادگی بودن ردپاها هم از سوی او مطرح شده است؛ «ردپاهای روی این تخته‌سنگ نشان می‌دهند که یک خانواده دایناسور شامل مادر و فرزندان کوچک و بزرگ در ساحل گلی یک تالاب بزرگ که بین ۱۹۰ تا ۲۰۰ میلیون سال پیش در منطقه دشتخاک فعلی وجود داشته قدم می‌زده‌اند».

به هرحال به عقیده مسعود ناظم زاده شعاعی، اهمیت علمی این جای پاها- صرف نظر از اینکه بسیار کمیاب و بی‌نظیرند- در این است که حاوی اطلاعات با ارزشی از نوع خزندگانی هستند که در آن دوره زندگی می‌کردند. یکی از اطلاعاتی که از طریق بررسی ردپاها به دست آمده، شناسایی گونه ونوع آنهاست. سرپرست زمین‌شناسی جنوب خاوری ایران در این‌باره می‌گوید: «این ردپاها مربوط به دایناسورهای گوشتخوار متوسط‌الجثه‌ای هستند که به احتمال زیاد گروهی از دایناسورهای سه‌انگشتی به نام گرالیتور (Grallitor) بوده‌اند که بر اساس تخمین‌ها ارتفاع آنها بین دو تا سه متر بوده است».

 زرند دایناسورخیز

کشف نشانه‌ای از دایناسورهای منقرض شده زیاد در کشورمان اتفاق نمی‌افتد؛ به همین خاطر شاید بتوانیم به دایناسورهای روستای دشتخاک لقب بهترین نمونه‌های کشف شده را بدهیم. گرچه چهار سال قبل هم یک گروه از زمین‌شناسان برزیلی، فسیل تعدادی از دندان‌های یک دایناسور گوشتخوار را در بیابان‌های اطراف زرند پیدا کردند!البته کشف دایناسورها در زرند فقط مربوط به سال‌های اخیر نمی‌شود و ۴۰سال پیش، یعنی در سال ۱۳۴۸ هم کارشناسان زمین‌شناسی کشور و شرکت ملی فولاد آثاری را از جای پای دایناسورها حوالی ده علیرضای شهرستان زرند پیدا کردند تا شهرستان زرند لقب دایناسورخیزترین نقطه ایران را به دست بیاورد!اما کشف آثار دایناسورها فقط محدود به زرند نمی‌شود؛ در غربی‌ترین نقطه ایران، یعنی منطقه البرز باختری هم سه سال پیش آثاری از ردپای یک‌گونه از دایناسورها کشف شد.

بهتراست بدانید که این کارشناسان در اولین قدم‌های خود برای تحقیق، از خانواده برخورداری خواستند محل پیدا کردن تخته‌سنگ را به آنها نشان بدهند اما از آنجایی که قضیه مربوط به ۳۰سال پیش بود، آقا و خانم برخورداری دو جای مختلف از محل پیدا کردن تخته سنگ را به آنها معرفی کردند که کارشناسان زمین‌شناسی هم تصمیم گرفتند هر دو نقطه را مورد کاوش قرار دهند تا اطلاعات بیشتری از دایناسورها به دست بیاورند. اما نکته جالب درباره ردپاهای کشف شده، برجسته بودن آنهاست. مسعود ناظم‌زاده شعاعی در این‌باره می‌گوید: «برخلاف تصور عموم، رد پاها به صورت برجسته روی سنگ دیده می‌شوند. البته این ردپاها در ابتدای تشکیل به صورت فرورفتگی بوده‌اند اما به تدریج رسوبات روی آنها قرار گرفته و شکلی برجسته به آنها داده‌اند».

کد خبر 762472 منبع: همشهری سرنخ برچسب‌ها تاریخ - باستان‌ شناسی خبر مهم استان‌ کرمان دایناسور

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: تاریخ باستان شناسی خبر مهم استان کرمان دایناسور زمین شناسی ۳۰ سال پیش حوض خانه تخته سنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۱۶۶۳۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دانشجو‌های خانه به دوش! / جای خالی خانه دانشجویی در پازل زندگی زوج‌های دانشجو

مهربانو های منتظر و مهربان های مضطرب! مهربانو ها چشم به راه روز مبارک وصال؛ و به فاصله یک شهر شلوغ، مهربان ها مردد بین شسکتن از سختی جدایی یا شکستن زیر بار سنگین زندگی مشترک! دانشجو رنج هجران می‌کشد و دانشگاه ایستاده است و تماشا می‌کند!

گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو- فاطمه افتخاری‌پور*: فاصلۀ خانه دانشجویی تا خانه دانشجویی متأهلان را فاصلۀ بین تصویب تا اجرای قانون باید پر کند.
دانشگاه‌ها مؤظف‌اند متناسب با برآورد نیاز دانشجویان متأهل برای تأمین خوابگاه متأهلی اقدام کنند. اما در حال حاضر جز تعداد انگشت شماری از دانشگاه ها، سایر دانشگاه‌ها به وظیفه خود عمل نکردند... (۱)
همچنین تا به امروز، دانشگاه علامه طباطبایی (ره) هم جز وعدۀ تأمین صد واحد خانه دانشجویی متأهلی حرفی برای گفتن ندارد. هرچند حتی اگر آن ۱۰۰ واحد برای مهر سال ۱۴۰۳ تأمین شود اصلا پاسخگوی ۱۵۰۰ دانشجوی متأهل دانشگاه نخواهد بود. البته این را هم باید در نظر گرفت که تأمین خانه دانشجویی متأهلی نه صرفا برای متأهلین، بلکه برای دانشجویانی که با آگاهی از تأمین مسکن توسط دانشگاه برای ازدواج اقدام می‌کنند هم باید در نظر گرفته شود.

پای درد و دل دانشجویان متأهل که نشستیم، تازه فهمیدیم چقدر تحت فشار هستند. در همین راستا مصاحبه‌ای انجام شده که در ادامه می‌خوانید:
حانیه امین آقائی هستم، دانشجوی رشته فقه و مبانی حقوق اسلامی که در سال ۱۴۰۲ وارد دانشگاه شدم. کمتر از دو ماه است که ازدواج کردم. همسرم هم فارغ‌التحصیل ارشد هستند.
فاطمه سادات رفیعی هستم، رشته علوم تربیتی، سال ۱۴۰۲ بود که موفق به ورود به دانشگاه شدم. سه‌سال است که ازدواج کردم.
سیدمحمدامین حسینی هستم، حدود دو سال از ازدواجم می‌گذرد و خودم در مقطع دکتری حقوق خصوصی مشغولم و همسرم دانشجوی پزشکی هستند.
مهران خالقی متولد سال ۱۳۸۱ هستم، در شهر زنجان متولد شدم. بنده و همسرم در مقطع کارشناسی ازدواج کردیم. در حال حاضر دانشجوی ترم هشت حقوق هستم.


شروع شرح جدایی...
در حال حاضر کجا سکونت دارید؟ در صورت امکان ترجیح شما استفاده از خوابگاه متأهلی است یا خیر؟
خانم رفیعی در پاسخ به این سؤال گفتند: هر دو خوابگاهی هستیم. بله حتما خوابگاه متأهلی را انتخاب می‌کنیم. با توجه به اینکه اهل شهرستان هستیم و شرایط اجاره کردن خانه سخت است.
آقای خالقی گفتند: بنده در خوابگاه ساکن هستم و همسرم و فرزندم در زنجان زندگی می‌کنند. مجبورم هر هفته یا هردوهفته یکبار در رفت و آمد باشم. قطعاً ترجیح می‌دهم از خوابگاه متأهلی در چنین شرایطی استفاده کنم.

ازدواج همراه با تحصیل، سخت! اما شدنی
به نظر شما تحصیل در کنار ازدواج چقدر می‌تواند محقق شود؟
خانم امین آقائی در پاسخ به این سؤال گفتند: به‌نظرم تحصیل در کنار ازدواج می‌تواند محقق شود، اما ممکن است در شرایطی مثل دوران بارداری دشوار یا کند شود.
آقای خالقی در ادامه گفتند: پاسخ به این سوال با توجه به شرایط، روحیات، آشنایی با مهارت‌های زندگی، توانایی مدیریت هم‌زمان کار و تحصیل و زندگی برای هر فرد می‌تواند متفاوت باشد.
آقای حسینی نیز به این سؤال پاسخ دادند و گفتند: ازدواج عامل کمک کننده به تحصیل است چرا که آرامش ذهنی و روحی ارزشمندی به واسطه ازدواج به وجود می‌آید که امکان طی کردن مراحل مختلف تحصیلی را فراهم می‌کند. در نتیجه ازدواج و تحصیل نه تنها باهم تعارضی ندارند، بلکه ازدواج به تحصیل کمک می‌کند.

زندگی مشترک از نگاه جوان امروز، شروع یک زندگی ساده هم سخت شده
به نظر شما اولویت‌های جوانان امروزی برای ازدواج چه تفاوتی با گذشته دارد؟
خانم امین آقائی در پاسخ به این پرسش گفتند: دغدغۀ اقتصاد و داشتن خانه مناسب بیش از پیش در ذهن جوانان است و مشکلات اقتصادی و میل به داشتن زندگی مالی خوب، باعث شده برخی معیار‌های مالی داشته باشند که در جامعه کنونی خیلی‌ها از داشتنش محروم هستند.
خانم رفیعی گفتند: در شرایط فعلی دغدغه‌های مالی اولویت‌ها را خیلی تغییر داده و با توجه به فضای مجازی اولویت‌ها از اخلاق و ظرفیت‌های فکری، به ویژگی‌های جسمانی و مالی تغییر رویه داده‌اند.

آقای حسینی در ادامه به این شکل پاسخ داده‌اند: امروزه خیلی‌ها می‌گویند جوانان امروزی توقعات زیادی دارند، اما در واقع اینطور نیست و جوانان امروزی زیادی پیدا می‌شوند که حاضر به شروع یک زندگی ساده هستند. متأسفانه به خاطر مشکلات اقتصادی و تورم همین زندگی ساده نیز هزینه‌های زیادی دارد و جوانان از فراهم کردن مقدمات اولیه زندگی ساده نیز ناتوان شدند که گران‌ترین بخش شروع زندگی، مسکن است.

مسکن؛ پاشنۀ آشیل تشکیل خانواده و رشد جمعیت!
نداشتن مسکن تا چه اندازه باعث به تأخیر انداختن ازدواج جوانان و دانشجویان شده؟ خوابگاه متأهلی به چه میزان توانایی رفع این مشکل را دارد؟
خانم امین آقائی به این سوال چنین پاسخ دادند: قطعاً مسکن یکی از دغدغه‌های مهم هر جوانی است که قصد ازدواج دارد و موجب به تأخیر انداختن ازدواج و تشکیل خانواده می‌شود. خوابگاه متأهلی گزینه بسیار مناسبی برای زمان دانشجویی است و تا پیدا کردن خانه مناسب، موجب استقلال دو طرف می‌شود.
آقای حسینی گفتند: به‌نظرم از میان دلایل اقتصادی، نداشتن مسکن مناسب مهم‌ترین دلیل تأخیر ازدواج جوانان است. طبیعتاً خوابگاه متأهلی، می‌تواند در حل این مشکل به زوج‌های دانشجو کمک شایانی بکند.

مسکن، مسکن، و بازهم مسکن... باید به داد جوان‌ها رسید!
به نظر شما وجود خوابگاه متأهلی، چه محاسنی دارد که باعث ترغیب مجرد‌ها به ازدواج شود؟
خانم رفیعی گفتند: در واقع برای دانشجو یک خیال آسوده به وجود می‌آورد که حداقل تا چند سال با خیال راحت‌تری به تحصیل بپردازد.
آقای خالقی، در پاسخ به این سوال چنین مطرح کردند: قطعاً باعث ترغیب جوان‌ها به ازدواج خواهد شد. زیرا؛ بزرگترین مانع پیش روی جوانان همین مسکن است و حتی اگر برای مدت کوتاهی این مانع از سر راه جوانان برداشته شود جوان‌ان در این مدتی که در خوابگاه متأهلی هستند سعی می‌کنند پس انداز‌های خود را بیشتر کنند تا بعد از فارغ‌التحصیل شدن بتوانند منزل خودشان را تهیه کنند.

دانشگاه خانواده محور، ضامن فردای ایران زمین
آیا قصد دارید فرزند هم داشته باشید؟ با توجه به روند کاهش جمعیت، به نظر شما فرزندآوری چقدر اهمیت دارد؟
خانم رفیعی: بله. برای جامعه از هر لحاظ از اهمیت بالایی برخوردار است، ولی باید دید با شرایط فعلی زندگی چقدر امکان فرزندآوری وجود دارد.
آقای خالقی گفتند: ما الحمدلله صاحب یک دختر ۸ماهه هستیم. ایرانِ امروز ما به شدت در سرازیری کاهش جمعیت قرار گرفته و این برای یک کشور خطرناک است. اگر انسان حداقل چند کتاب تربیتی مطالعه کرده باشد متوجه می‌شود که امکان تربیت صحیح و سالم فرزندی که برادر و خواهری نداشته باشد وجود ندارد. پدر و مادر اگر تربیت صحیح فرزندخودشان برایشان دغدغه است، نباید به یک یا دو فرزند بسنده کنند چه برسد به اینکه آینده کشور نیز برایشان مهم باشد. حالا همین بچه‌ای که به تنهایی بزرگ شده یا دست کم فقط یک برادر یا خواهر داشته، تقریبا بعد از هجده سالگی به یکباره می‌خواهد وارد فضای جامعه شود. خب این فرزند اصلا درکی از زندگی جمعی، کار گروهی، گذشت کردن، تقسیم کار و... ندارد و این برای کشور مشکل‌زا است.

این مصاحبه در پایان با تشکر از مصاحبه‌کننده‌ها به پایان رسید. اما برای دانشجوی جوان و مجرد مسئلۀ مسکن، زوج‌های متأهل را به سختی انداخته و جوانان آمادۀ ازدواج را از تشکیل خانواده می‌ترساند! (۲) به گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، بالا بودن هزینه‌های زندگی، هزینه بالای مسکن، بیکاری و پیدا نکردن گزینه مناسب برای ازدواج در صدر علل عدم ازدواج بهنگام جوانان هستند که مطمئناً می‌توان در دانشگاه برای هر کدام از این علت‌ها چاره‌جویی کرد.

امیدواریم تلاش ما برای پیگیری مسئلۀ تأمین خانه دانشجویی متأهلی برای دانشجویان دانشگاه مؤثر واقع شود و قدم برداشتن برای این اتفاق مبارک، عمل خیر مقبولی در پیشگاه خداوند متعال باشد.
والذین یقولون ربنا هب لنا من ازواجنا وذریاتنا قرة اعین واجعلنا للمتقین اماما
اولئک یجزون الغرفة بما صبروا ویلقون فی‌ها تحیة وسلاما
خالدین فی‌ها حسنت مستقرا ومقاما (۳)

 

۱- قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت، مصوب ۱۴۰۰/۷/۲۴

۲-عوامل تأثیر گذار بر افزایش سن ازدواج جوانان، مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی، تاریخ انتشار ۱۴۰۱/۳/۱۰

۳-آیات ۷۴ الی ۷۶ سوره مبارکه فرقان

 

فاطمه افتخاری‌پور، عضو فعال دانشکده روانشناسی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه علامه طباطبائی(ره)

انتشار یادداشت‌های دانشجویی به معنای تأیید تمامی محتوای آن توسط «خبرگزاری دانشجو» نیست و صرفاً منعکس کننده نظرات گروه‌ها و فعالین دانشجویی است.